آمار
وب سایت:
.gif){kind=small}
- 1395/1/2/bargh90-shir
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
- 1392/9/19
- بازدید : (704)
- زمان انتشار: پنج شنبه 20 مهر 1391 -
-
نظرات()
- بازدید : (586)
پیش از انکه انسان پا بر زمین بگذارد خدا تکه ای خورشید و پاره ای ابر به او داد و فرمود ای انسان زندگی کن و بدان که در ازمون زندگی این ابر و این خورشید فراوان به کارت می اید .
انسان نفهمید که خدا چه می گوید پس از خدا خواست تا گره ندانستنش را کمی باز کند .
خداوند گفت این ابر و این خورشید ابزار کفر و ایمان توست.
زمین من اکنده از حق و باطل است اما اگر حق را دیدی خورشید را به در کش تا اشکارش کنی انگاه مومن خواعی بود اما اگر حق را بپوشانی نامت در زمره کافران خواهد امد.
انسان گفت من جز برای روشنگری به زمین نمی روم و می دانم این ابر هیچ گاه به کارم نخواهد امد .
انسان به دنیا امد اما هر گاه حق را پیشاروی خود دید چنان هراسید که خورشید از دستش افتاد.
حق تلخ بود. حق دشوار و ناگوار بود. حق سخت و سنگین بود.انسان حق را تاب نیاورد.
پس هربار که با حقی رویارو شد ان را پوشاند تا زیستنش را اسان کند.
فرشته ها می گریستند و می گفتند:حق را نپوشان حق را نپوشان این کفر است.
اما انسان هزاران سال بود که صدای هیچ فرشته ای را نمی شنید.
انسان کفران کرد و کفر ورزید و جهان را ابرهای کفر او پوشاند.
انسان به نزد خدا باز خواهد گشت . روز واپسین او((یوم الحسره)) نام دارد و خدا خواهد گفت: قسم به زمانی که زیان کردی حق نام دیگر من بود.
- زمان انتشار: چهار شنبه 18 مهر 1391 -
-
نظرات()
آمار مطالب
آمار کاربران
آمار بازدید